In de avond van 1 oktober kwamen meer dan 40 buurtgenoten naar de Oranjekerk om te praten over het thema “Wonen in je buurt: je eigen leven leiden en omzien naar elkaar”. De bijeenkomst was georganiseerd door het Stadsdorp De Pijp in samenwerking met Combiwel Buurtwerk, Voor Elkaar in Zuid en Dialoog in Actie. Het stadsdorp is een netwerk van ouderen die samen activiteiten ondernemen en eens voor elkaar inspringen als dat nodig is. Met de dialoog hoopten we de verbinding van het stadsdorp en de buurt te versterken: het nabuurschap dat het stadsdorp nastreeft, is immers voor de hele buurt belangrijk. De mensen die naar de dialoog kwamen, waren ongeveer voor de helft stadsdorpers en voor de helft andere buurtbewoners. Dus dat was al heel mooi.

Aan 5 tafels liepen we de stappen van de waarderende dialoog door:

Stap 1: jezelf voorstellen
Tafelgenoten zeiden hun naam en vertelden over iets leuks dat een ander voor hen had gedaan.

Stap 2: ervaringen delen
Daarna luisterden we naar ervaringen met buurtgenoten, de mooie, de lastige en de lastige en mooie. Hoe ging je om met de buurvrouw die haar fiets voor de deur van jouw berging zet? Wie kwamen er aanbellen toen je uit het ziekenhuis kwam en nog niet voor jezelf kon zorgen? Hoe ga je om met een nieuwe huurder die zich niet komt voorstellen en ook niet langs de deur gaat met koekjes? Het initiatief om samen met je buurtgenoten elke maand je eigen buurtje schoon te prikken.

Stap 3: dromen 
Daarna fantaseerden we: stel je wordt wakker in je ideale buurt, wat merk je, wat zie je, wat doe je? Het verkeer ging langzamer, er waren meer plekken waar je elkaar even kon ontmoeten, de mensen groetten elkaar niet alleen in het voorbijgaan, maar namen de tijd voor een praatje. Niemand hoefde zich eenzaam te voelen, er was contact en je kon gewoon zijn wie je bent.

Stap 4: wat ga jij morgen doen?
En wat zou je de volgende dag zelf willen doen? Gewoon weer werken in je buurtuintje bijvoorbeeld. Of vaker groeten en even volhouden, ook als je niet terug gegroet wordt. Even aanbellen bij je nieuwe buren en je voorstellen. Even aanwaaien bij Huis van de Wijk De Pijp voor een kop koffie en een praatje, en om te zien wat er te doen is. Of eens kijken op de site van Netwerk De Pijp, die de verschillende initiatieven in de Pijp met elkaar verbindt. Er zaten meerdere sterke vrouwen aan tafel die niet bij de pakken neerzitten, zien wat er moet gebeuren en ook daadwerkelijk initiatieven nemen om het leven van mensen in hun buurt aangenamer te maken. Ter plekke is hulp gevonden voor het organiseren van een maaltijd voor daklozen in december. Ook is er een oliebollen-initiatief.

In de wijkkrant van De Pijp van oktober 2025 staat een mooi artikel van een deelnemer van onze dialoog:

De dialoogavond, die we samen met CC Amstel organiseerden, opende met een dansvoorstelling die pijn en frustratie over racisme en discriminatie uitdrukte. De voorstelling eindigde met een hoopvolle wending, wat een mooi startpunt vormde voor deze dialoog.

Keti Koti in relatie met Zuid-Afrika
De gesprekken legden verbanden tussen het slavernijverleden in Nederland, Curaçao en Suriname en reikten zelfs tot de geschiedenis van Zuid-Afrika. Deelnemers verwezen naar de strijd van het ANC en het verhaal van Mandela op Robbeneiland, wat de relevantie van de thema’s onderstreepte. Dit leidde tot indringende vragen, zoals: “Hoe zou het zijn geweest om als slaaf te worden gekozen uit de vele mensen uit Afrika die bij aankomst in Suriname werden binnengebracht?”

In dialoog met een divers gezelschap
Er waren ongeveer 70 deelnemers aanwezig van onder andere Curaçaose, Arubaanse, Surinaamse, Molukse en Nederlandse afkomst. Zij deelden hun ervaringen met alledaags racisme en gaven ook positieve voorbeelden. Zoals een jong Nederlands meisje dat haar vriendinnetje aan haar ouders beschreef op basis van haar karakter, zonder haar huidskleur te benoemen. 

Dialoog als eyeopener
De overdracht van pijn van de ene generatie op de andere en het belang van kennis van voorouders kwam ook aan bod. Deelnemers benadrukten dat, net zoals 5 mei vooraf wordt gegaan door 4 mei, er voor Keti Koti ook behoefte is aan een moment van herdenking. Voor velen, waaronder een jonge man met Surinaams-Chinese roots die onbekend was met het slavernijverleden, was de avond een eyeopener. Hij was zo geïnspireerd dat hij een lijst met literatuur wilde om meer te leren.

Bewustwording en erkenning
Tijdens de traditionele Heri Heri maaltijd bleek hoe waardevol de bijeenkomst was. Deelnemers concludeerden dat een groter besef van het gezamenlijke verleden kan bijdragen aan een meer gelijkwaardige samenleving. De dialoog creëerde verbinding en begrip en de deelnemers spraken de wens uit om volgend jaar opnieuw deel te nemen.

Deze dialoog vond plaats op dinsdag 1 juli 2025 in CC Amstel in Amsterdam. Wij bedanken Sophie Valérie Janssen, buurt programmeur bij CC Amstel, voor de zeer prettige samenwerking. Rob Gotfried ook bedankt voor  jouw foto’s en vertegenwoordiging van de buurtgroep Dora Tamana. Bij deze avond waren aanwezig: Hans Zuiver als gespreksleider en dialoogcoördinator en Paul van der Plas, Emelie van der Bijl en Paula Ransdorp, Gerda van ‘t Hoff, Mark Salomons en Carla Peverelli als gespreksleider.

Fotocredits: Rob Gotfried
Illustraties: Pixabay

Op woensdag 25 juni kwamen we bijeen voor een dialoog over islamofobie. De avond werd geopend door mensenrechtenactivist Saïda Derrazi met een krachtige boodschap over vooroordelen tegen moslims. Ook sprak ze haar hartenwens uit voor meer menselijke verbinding. De meest belangrijke inzichten die aan de verschillende tafels werden besproken, delen we hier:

De bedoeling van een dialoog is dat we spreken vanuit onze persoonlijke ervaringen. Dat we spreken vanuit ons hart. Dat gebeurde, en hoe! De ervaringen met discriminatie, met ongelijke behandeling zijn met elkaar gedeeld. Maar ze hebben niet tot haat geleid. Sterke vrouwen aan een tafel maakten duidelijk: woorden doen ertoe. Woorden kunnen gif zaaien, woorden kunnen troosten, kunnen inspireren, kunnen liefde brengen. Ook in de wijze waarop ze geuit worden. Ja woorden doen ertoe!

Aan een andere tafel bespraken deelnemers met verschillende achtergronden hun persoonlijke ervaringen met discriminatie. We vonden het echter belangrijk om elkaar te horen. We deden onze best om het gesprek met elkaar te voeren door uit onze hokjes te gaan en elkaar niet te beschuldigen als er schuurpapier ontstond. Vanuit de wetenschap dat we allemaal verschillend en gelijkwaardig zijn. Eén van onze dromen is dat álle Amsterdamse inwoners in veiligheid kunnen leven, zich gewaardeerd voelen en hun eigen droom kunnen waarmaken.

We bedanken iedereen die betrokken is geweest bij deze zeer bijzondere dialoog. Islamofobie is geen makkelijk onderwerp, maar hier was sprake van een bijzondere verbinding tussen de deelnemers. Wij zijn onder de indruk van de persoonlijke bijdragen. Zoals we ook even helemaal stil waren tijdens de terugkoppeling van de gesprekken aan het einde van de dialoog. Een brok in onze keel vanwege de poëtische bijdragen van Ahmed en Mekki. Wat kunnen dialooggesprekken toch mooi en belangrijk zijn.

Deze dialoog was op woensdag 25 juni 2025 in de Oranjekerk in Amsterdam, in samenwerking met Abdou Menebhi van Emcemo. Wij bedanken Saïda Derrazi voor haar inspirerende toespraak en Ahmed Hamam voor de levendige afsluiting. Mekki Aulad Ahmed bedankt voor jouw prachtige gedichten over de dialoog. En niet te vergeten: Saïda bedankt voor de heerlijke soep en de zelfgemaakte hapjes. 

Bij deze avond waren aanwezig: Hans Zuiver als dialoogcoördinator en Thera van der Vooren, Alma van Leeuwen, Carla Peverelli, Mark Salomon, Aly Cnossen en Mijanou Edink als gespreksleiders. Wij hopen op een vervolg van deze waardevolle dialoog. 

Fatherless is een rauwe en emotionele documentaire van 45 minuten die laat zien wat er gebeurt in het leven van jonge mannen en vrouwen wanneer een vader afwezig is. Aan de hand van echte verhalen duikt deze documentaire diep in de stille worstelingen waarmee veel jongeren te maken hebben. Van een moeilijke jeugd tot het proces van heling. Dit is niet zomaar een documentaire; het is een wake-upcall. De documentaire gaat over echte, eerlijke en rauwe ervaringen, maar ook over het doorbreken van de patronen die velen van ons vanuit onze jeugd met zich meedragen. Het gaat over helen en innerlijke rust vinden.

Zoveel mensen maken pijnlijke dingen mee en hebben het gevoel dat ze er alleen voor staan.

Mijn hoop is dat je je, door dit te kijken, gezien, gehoord en aangemoedigd voelt om je eigen stem te laten horen.

Er zijn diverse voorvertoningen geweest in verschillende wijken in Amsterdam. De voorvertoning laat een gedeelte van de docu zien. De 8e voorvertoning vond plaats op vrijdag 27 juni 2025 in A Lab in Amsterdam Noord. Doel van de avond was om toeschouwers de gelegenheid te geven om in gesprek te gaan met-en vragen te stellen aan 3 personen, het panel, die hun verhaal vertellen in de documentaire. De rol van gespreksleider vanuit DIA was die van moderator om deze interactie vorm te geven. Er waren 25 mensen aanwezig. Na de voorvertoning is de vraag gesteld wat een eerste indruk was en wat de voorvertoning opriep. Iedereen heeft een indruk gedeeld. Dit creëerde verbinding. Er was sprake van herkenning, waar het gaat om de pijnlijke dingen die ervaren worden. Sommigen spraken hun waardering uit voor de moed die nodig is om deze persoonlijke ervaringen zo openlijk te delen. Er werd aangegeven hoe kwetsbaar je je kunt voelen bij het delen van deze verhalen, maar ook hoe helend het is om dit te doen. Er is gelegenheid gegeven om vragen te stellen aan het panel. De vragen zette het panel aan om meer te vertellen over het proces wat ieder van hun heeft doorlopen en nog steeds doorloopt om de ervaringen een plek te geven en daar ook weer kracht uit te putten. Een greep uit de diverse vragen die werden gesteld: Hoe was het om je vader de eerste keer na jaren weer te zien? Hoe ben je er in geslaagd om je traumatische ervaringen om te buigen naar persoonlijke kracht? Wat heb je gedaan om een groep mensen om je heen te krijgen waar je een band mee voelt, liefde ervaart en die jou ondersteunen?

Het was mooi om deze avond te modereren. Er ontstond interactie en een gevoel van verbondenheid.

Tot slot werd te opmerking gemaakt hoe belangrijk het is om de ervaringen en gevoelens niet achter gesloten deuren te houden en daar niet mee naar buiten te komen. Belangrijk om dit te delen en naar buiten te brengen. Dit is wat de documentaire Fatherless doet en waar zij toe uitnodigt.

Wat betekent het om zonder vader op te groeien? Deze vraag stond centraal tijdens de dialoog die wij op 11 juni samen met Bibi de Vetter hebben georganiseerd. Bibi’s documentaire ‘Opgroeien zonder vader’ bracht veel los – verdriet, herkenning, troost, inspiratie en hoop. Voor veel aanwezigen was het een moedige stap om stil te staan bij hun eigen geschiedenis. Een stap richting bewustwording en herstel.

Opvallend vaak klonk: Dat het verleden je kan vormen, zonder dat het je hoeft te breken. Je bent niet verantwoordelijk voor de keuzes van een ander. En: wat je ook hebt meegemaakt – je bent niet alleen.

De kracht van kwetsbaarheid kwam sterk naar voren. Het open delen van ervaringen creëerde herkenning en verbinding, ook tussen mensen met totaal verschillende achtergronden. Juist buiten de eigen bubbel ontstaat ruimte voor begrip, empathie en perspectief.

De afwezige vader raakt meer dan alleen het kind – het echoot in de relatie met de moeder, in gevoelens van schuld, in het zoeken naar identiteit en veiligheid. Tegelijk werd er diepe bewondering uitgesproken voor de alleenstaande moeders die alles op alles zetten – vaak zonder erkenning – en toch overeind blijven.

Woorden die bleven hangen:

“Als je goed doet, krijg je goed terug.”

“Wees een rots – voor jezelf en voor anderen.”

“We zijn allemaal één.”

“Luister zonder oordeel.”

“Share love, give love, and be open to receive love.”

De documentaire liet zien dat dialoog helend werkt. Dat het delen van verhalen niet alleen verrijkend is, maar ook verandering in gang kan zetten – in jezelf en in de samenleving.

Deze dialoog was op woensdag 11 juni 2025 in Cinetol in Amsterdam. Bij deze dialoog waren aanwezig: Cynthia Grootfaam als dialoogcoordinator. En Aly Cnossen, Gerda van ’t Hoff, Alma van Leeuwen, Carla Peverelli en Mijanou Edink als gespreksleider. Wij bedanken ook Bibi de Vetter die deze avond heeft georganiseerd. Bedankt Omar, Angie en Margie voor jullie deelname aan de avond en aan de dialoog.

Er gebeurt veel in de wereld om ons heen. De waarden die we in Nederland delen zijn onder druk komen te staan. De polarisatie neemt toe. Je maakt je zorgen. Het is om moedeloos van te worden. Het gevoel van onmacht herkennen we allemaal, maar we willen niet stilzwijgend toekijken. Je wilt samen met anderen de moed hebben om niet mee te gaan in de polarisatie die om je heen opdoemt. Je wilt verbinding ook als je het niet met elkaar eens bent.

Jan nodigt buurvrouw Hetty uit voor een kopje koffie. Hetty neemt als cadeautje een potje zelfgemaakte aardbeienjam mee. Na wat vriendelijke woorden over en weer, vraagt Jan of Hetty onbespoten aardbeien heeft gebruikt. “Weet ik niet: ik heb de aardbeien bij de supermarkt gekocht”, antwoord Hetty. Zo komt hun gesprek op bestrijdingsmiddelen en gezondheid. Het gesprek escaleert en het potje jam van Hetty blijkt voor Jan een potje gif. Nog net zonder handgemeen gaat Hetty huiswaarts. De dialoogdeelnemers worden gevraagd naar tips voor een openingszin voor Hetty of Jan wanneer ze elkaar op straat tegen het lijf lopen. De acteurs vervolgen met deze tips hun voorstelling: ‘Wat jammer dat we zo botsten, vind je ook niet?’, ‘We waren het niet eens, maar dat is het niet waard om elkaar niet meer te spreken?’, ‘Sorry Hetty, deed ik erg naar tegen je?’.

Dialoogtafels

Na dit dialoogtheater over polarisatie en tips om verder escaleren te stoppen, gaan de deelnemers aan vier dialoogtafels uiteen. We delen ervaringen over polarisatie (ook binnen families), nepnieuws, oorlogen, autoritaire leiders en andere gebeurtenissen die ons raken. We maken ons zorgen en worden er soms moedeloos van. Vervolgens denken we aan de dialoogtafels na over een ideale wereld waarin mensen kwetsbaar durven te zijn, waarin we zachte krachten weten te verenigen, waarin we verschillen niet veroordelen.

Wat doen we zelf

We besluiten de dialoogavond met wat we zelf kunnen doen om polarisatie te verminderen en meer verbinding te maken. De dialoogdeelnemers nemen zich voor om vaker op straat te groeten en een praatje te maken. Een schoonvader gaat minder vaak verbeterd worden en een broer in Amerika die Trumpaanhanger is gaat ‘gewoon voor een praatje’ gebeld worden. Anderen gaan vrijwilligerswerk doen of open-dialogen organiseren. Weer anderen nemen zich voor vaker wat te durven zeggen van discriminerende opmerkingen. En ja … ook wij kunnen met meer respect luisteren.

We zijn het eens: wat doen, actie ondernemen is voor ons de beste manier om de moed erin te houden.

Deze dialoog was op donderdag 5 juni 2025 in de OBA De Hallen in Amsterdam, op initiatief van ‘KunstenDialoog’. Brigitte van Hagen, Farieza Mohamed en Gary Feingold bedanken we voor de wederom soepele samenwerking. Met subsidie van stadsdeel Amsterdam-West.
Verder bedanken wij André Besseling, Elsbeth van Orsouw en Wilma van Tuyl van ‘De Vloer op voor de Verandering’ voor hun meedenken en inspirerende optreden. André heeft geïnspireerd door deze dialoog een blog over polarisatie geschreven.
En dialoogcoördinator Paul Basset, host Farieza Mohamed en gespreksleiders Asmat Molawizadeh, Gerda van ‘t Hoff, Hans Zuiver,  Mijanou Edink, Thera van der Vooren, Viola Talloway en Zilla Heldens voor een mooie dialoogavond.

Dat was het thema van onze dialoog op 20 mei in en rond Huis van de Wijk de Pijp. We maakten een wandeling door de buurt en hoorden verhalen van bewoners die hun buurt graag mooi maken. Zo ontstaan er fantasierijke buurttuintjes. Zo’n tuintje is net een hond, hoorden we: als je er bezig bent, maakt iedereen een praatje met je. Onze bedoeling was om mensen bij elkaar te brengen die voor het groen zorgen en die ervan genieten. Dat is goed gelukt. 

Het idee voor deze dialoog is uitgewerkt in gesprek met verschillende partners. In de vorige buurtdialoog was voorgesteld om het te hebben over de directe leefomgeving van buurtbewoners. De buurttuintjes op stoepen, parkeerplaatsen en op pleintjes horen daarbij. Groene Buurten dacht mee over de uitwerking van het thema. Ook legden ze contacten met de mensen die voor de tuintjes zorgen. Sylvia Spong van Huis van de Wijk De Pijp kwam met het idee van een wandeling door de buurt langs groene plekken als start van de dialoog. En bewoners van de 24-uursopvang bij HvO Querido vonden het onderwerp weer de moeite waard en zetten hun schouders ook deze keer onder het bereiden van een feestmaal, waarna ze zelf ook aanschoven. Zo kwamen we met elkaar tot een dialoog die soms stroef, soms vloeiend verliep in drie talen: Nederlands, Engels en Portugees. 

Bij de maaltijd wisselden we ervaringen uit, fantaseerden over verdere vergroening, en bedachten wat we zelf konden doen. Een mooie ontmoeting, waarin mooie plannen werden gesmeed, bijvoorbeeld voor een betegeld terreintje in de Pieter Aertszstraat. 

Zo versterkten we in deze dialoog bestaande relaties in de buurt en zagen dat er nieuwe relaties werden gelegd. Er werd al gevraagd waar we de volgende keer over gaan praten!  

Fotografie: Rob Godfried

Op 14 maart 2025 was er in de Oranjekerk een bijeenkomst naar aanleiding van de tentoonstelling ‘Marokkaan in Mokum’. Deze is gemaakt ter ere van 750 jaar Amsterdam. Als je nog niet zoveel idee had welke bijdragen de ongeveer tien procent Marokkaanse Amsterdammers leveren, dan was dit een mooie kans om je beeld in te kleuren en aan te vullen. 

Door het overzichtelijke informatieboekje, de tentoonstelling, een intro van de stadsdeelvoorzitter, de verhalen vanuit verschillende generaties over bijzondere historische momenten, een korte maar goede gespreksronde, lekker en gezellig samen eten en tenslotte fijne muziek werd de sfeer steeds vrolijker en warmer.

Dialoog in Actie Amsterdam was gevraagd om een invulling te geven aan het goede, korte gesprek. In de beschikbare tijd was een dialoog zoals die normaal gesproken verloopt niet mogelijk. Maar we konden wel met elkaar uitwisselen wat ons in de verhalen en de tentoonstelling aansprak.  

Zo herkenden verschillende gesprekspartners het gegeven dat mensen die iets indringends hebben meegemaakt (zoals de vader van spreker Inssaf), het vaak moeilijk vinden om daarover te praten, zowel met hun kinderen als met de omgeving. Als ouder wil je je kind immers niet belasten met jouw verleden.  

Deze avond werd opnieuw duidelijk dat de behoefte aan uitwisseling tussen verschillende groepen mensen in Zuid groot is en dat we graag naar elkaars verhalen luisteren. Aan menig tafel stonden mensen op met: “Mooi dat ik jullie heb ontmoet. Tot een volgende keer.”

Hoe kort ook, de gesprekken waren en zijn de moeite waard.

Een impressie van de uitspraken aan verschillende gesprekstafels:

“Gek dat we dit niet weten.”

“Goed dat dit wordt verteld.”

“Met verschillende nationaliteiten aan tafel, weinig tijd en toch een heel zinvol gesprek.”

“We zouden elkaar veel vaker in het dagelijks leven tegen moeten kunnen komen, elkaar horen over wat er gebeurt in onze buurt.”

“Belangrijk is om trots te zijn op onze erfgoeddragers.”

“Waar je vandaan komt is belangrijk, zou je een plek moeten kunnen geven.”

Fotografie: Rob Godfried

“Zie iemand staan”

Midden op het podium zit een vrouw met slonzig haar in een versleten jas en met afgetrapte gympen voorovergebogen op een stoel, voor haar op de grond staat een leeg, kartonnen bekertje. Een vrouw in een knalroze jas en met een net grijs kortgeknipt kapsel drentelt wat heen en weer. Plots haalt ze een klein flesje jus d´orange uit haar tas en geeft dat aan de dakloze. Die wijst het resoluut af. Geschrokken loopt de vrouw een paar stappen weg, komt terug en geeft vervolgens een broodje aan de vrouw op de stoel. Geïrriteerd slaat ze het broodje af. Verbaasd wendt de vrouw met de roze jas zich tot het publiek: “Hebben jullie dit ook wel eens mee gemaakt? En wat deed je toen?” Verschillende mensen steken hun vinger op. Het gesprek is begonnen. 

Onder regie van Nagiib Adan speelden zondagmiddag 16 februari Emelie van der Bijl en Anke Manschot in het theater van CC Amstel zo overtuigend een paar scenes van ontmoetingen met een dakloze, dat al tijdens de voorstelling een levendig gesprek met het publiek ontstond. Na afloop konden de bezoekers aan zeven verschillende dialoogtafels verder praten over hun ervaringen met mensen die dakloos zijn. En dat daar behoefte aan was, werd al snel duidelijk. Iedereen komt vrijwel dagelijks iemand tegen die dag en nacht buiten moet leven en iedereen vraagt zich wel eens af: wat moet ik doen, wat kan ik doen. Regel één, concludeerde iedereen: zie iemand staan, knik even, groet even, maak misschien zelfs even een praatje. Want ook al wil of kun je niets geven of doen, iedereen, ook iemand zonder vaste woon- of verblijfplaats, wil graag gezien worden. En, regel twee, besef dat we allemaal kwetsbaar zijn en in zo’n situatie terecht kunnen komen. 

Met dank aan Nagiib Adan, Emelie van der Bijl, Anke Manschot, Thera van der Vooren, Sandra Felter, Mark Salomonson, Nadine van der Sluis, Amine Roodnat, Wiepie Clevering, Aly Cnossen, Paul Basset, Alma van Leeuwen, CC Amstel.

Ariëlle Brouwer en haar team organiseerden in 2024 vijf wandeldialogen. Ariëlle schrijft daarover het volgende:

Wat en hoe
Met nog onbekende mensen 1-op-1 in gesprek gaan over een thema dat in jouw leven speelt. Luisteren naar elkaars verhalen en ervaringen, terwijl je onder begeleiding wandelt in het bos of park. De tijd krijgen, elkaar inspireren, en bedenken hoe je je wensen concreet kunt maken. En ter afsluiting samen koffiedrinken, nagenieten en je verwonderen over het rap ontstane gevoel van gemeenschappelijkheid. Zo gaan de wandeldialogen ongeveer. 

“Wat de wandeldialoog (mij) oplevert: hoop en vertrouwen in de wereld en de medemens,
dwars tegen ons moeilijke tijdsgewricht in.”

2024 

Ook in 2024 hebben we met ons team weer vijf Wandeldialogen mogen begeleiden in Stadsdeel Zuid, als onderdeel van de serie Goede Gesprekken in Zuid. 

• 13 april Wandeldialoog ‘Erbij horen’
• 11 mei Wandeldialoog ‘Invloed hebben’
• 15 juni Wandeldialoog ‘Actief bijdragen’
  
• 12 oktober Wandeldialoog ‘Ouder worden’
• 16 november Wandeldialoog ‘Levensenergie’

“Het is goed om elkaar te bemoedigen.”

Verbindend
Met onze Wandeldialogen willen we bijdragen aan verbinding, inclusiviteit bevorderen, en eenzaamheid en polarisatie voorkomen. Wij doen dat door te kiezen voor algemeen menselijke thema’s over geluk & gezondheid & veerkracht & zingeving. 

Ook met de zorgvuldige opbouw van de (gescripte) wandeldialogen én met de aandachtige, persoonlijke manier van begeleiding zorgen we ervoor dat iedere deelnemer zich gezien, gehoord en gewaardeerd voelt. 

“Fijne gesprekken. Je mag jezelf zijn.”

Resultaten
Aan het einde van de waarderende wandeldialogen vragen we altijd welke wijsheid deelnemers van de wandeldialoog mee naar huis nemen. En bij de activerende wandeldialoog over ‘Actief bijdragen’ vragen we welke concrete bijdrage de deelnemers aan de samenleving gaan doen -vanuit het hart.

“Hoe waardevol openheid is.” 

Impressies
We laten hieronder graag deelnemers aan het woord over de wandeldialogen!

 13 april Wandeldialoog ‘Erbij horen’

“Ik voelde me erbij horen. Net als bloemen van een tuin.”

“Culturen verbinden > Welkom zijn plus welkom voelen.”

11 mei Wandeldialoog ‘Invloed hebben’

“Bewust zijn van je invloed helpt om deze positief in te zetten.”

“Mijn mening mag. Ik ben niet mijn mening. Ik mag zijn.”

15 juni Wandeldialoog ‘Actief bijdragen’

Ik ga bijdragen met …:
“Mijn buren en kennissen aanspreken en uitnodigen /
Voor Amnesty International brieven schrijven /
Mijn wensen voortaan hardop uitspreken /
Opkomen voor betere arbeidsvoorwaarden voor mensen met een gebrek /
Me opgeven als vrijwilliger bij de kinderboerderij…etc. etc.”

12 oktober Wandeldialoog ‘Ouder worden’

“Levensverhalen horen en delen draagt bij aan gelukkig ouder worden.”

“Het belang van naar anderen luisteren, en dat het okay is om je angsten met anderen te delen.”

“Wat zijn mensen wijs! In ieder geval heb ik ze vandaag ontmoet.”

16 november Wandeldialoog ‘Levensenergie’

“De wijsheid die ik meeneem is dat verbinding erg belangrijk is en je veel van elkaar kan leren.
Uiteindelijk zijn wij allemaal 1, zoekende naar antwoorden, liefde en acceptatie.”

“In gesprek gaan met de jongere generatie!”

“Open zijn voor contact. De ander niet wegzetten vanuit vooroordelen of indrukken, maar echt naar de ander kijken, en open zijn voor haar of zijn verhaal.”

Het team vrijwilligers
Wij begeleiden de Wandeldialogen met heel veel plezier! Wandel je mee in 2025?

Maureen, Bahar, Aly, Carla, Paul en Ariëlle

“Met aandacht zie je liefde overal.”